Cel kształcenia i wykaz literatury

Główny cel kształcenia: Główny cel kształcenia: Uzyskanie wiedzy i umiejętności w zakresie definiowania i obliczania prostych, prętowych schematów statycznych konstrukcji oraz w zakresie opisu stanu naprężeń i stanu odkształceń w podstawowych prętowych układach konstrukcyjnych.

Ogólne informacje o zajęciach: Wytrzymałość materiałów daje podstawy do projektowania wytrzymałościowego elementów konstrukcji oraz prostych układów konstrukcyjnych.

Materiały dydaktyczne: Materiały dostępne na stronie http://kmk.portal.prz.edu.pl/dydaktyka/

Wykaz literatury, wymaganej do zaliczenia zajęć

Literatura wykorzystywana podczas zajęć wykładowych

1

Adam Bodnar

Wytrzymałość materiałów : podręcznik dla studentów wyższych szkół technicznych

Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej.

2004

Literatura wykorzystywana podczas zajęć ćwiczeniowych/laboratoryjnych/innych

1	Marek Kolczuga, Lidia Buda-Ożóg	Wytrzymałość materiałów : materiały pomocnicze Cz.1	OW PRz.	2009
2	Teresa Filip, Marek Kolczuga	Wytrzymałość materiałów : geometria pól, siły wewnętrzne w płaskich układach prętowych : materiały p	OW PRz.	2006
3	Barbara Turoń, Grzegorz Piątkowski	Strength of materials : internal forces in statically determinate structures - examples for beams :	OW PRz.	2015

Literatura do samodzielnego studiowania

1	Zdzisław Dyląg, Antoni Jakubowicz, Zbigniew Orłoś.	Wytrzymałość materiałów T.1	WNT.	2003
2	M. Niezgodziński, T. Niezgodziński	Zadania z wytrzymałości materiałów	WNT.	1997
3	M. Niezgodziński, T. Niezgodziński	Wzory, wykresy i tablice wytrzymałośćiowe	WNT.	1996

Wymagania wstępne w kategorii wiedzy/umiejętności/kompetencji społecznych

Wymagania formalne: Zaliczenie modułu kształcenia "Mechanika Teoretyczna".

Wymagania wstępne w kategorii Wiedzy: Znajomość matematyki w zakresie wybranych działów algebry liniowej, rachunku wektorowego, różniczkowego i całkowego.

Wymagania wstępne w kategorii Umiejętności: Formułowanie algorytmów statyki, w tym obliczania reakcji podporowych dla prętowych układów statycznie wyznaczalnych.

Wymagania wstępne w kategorii Kompetencji społecznych: Świadomość konieczności samokształcenia. Umiejętność współdziałania i pracy w grupie. Przestrzeganie zasad BHP w laboratorium WM. Odpowiedzialność za udostępnione na czas zajęć wyposażenie lab. WM.

Efekty kształcenia dla zajęć

MEK	Student, który zaliczył zajęcia	Formy zajęć/metody dydaktyczne prowadzące do osiągnięcia danego efektu kształcenia	Metody weryfikacji każdego z wymienionych efektów kształcenia	Związki z KEK	Związki z PRK
01	Posiada wiedzę teoretyczną z zakresu podstaw wytrzymałości materiałów.	wykład	egzamin cz. pisemna	K_W01+ K_W04+++ K_W05+ K_W07+	P6S_WG
02	Posiada umiejętności w zakresie obliczeń statycznych dla statycznie wyznaczalnych płaskich układów prętowych, umiejętności w zakresie obliczeń wytrzymałościowych.	ćwiczenia rachunkowe, projekt indywidualny	kolokwium, sprawozdanie z projektu, egzamin cz. pisemna,	K_U04+ K_U07+	P6S_UW
03	Posiada wiedzę umożliwiającą zaplanowanie podstawowych eksperymentów wytrzymałościowych.	wykład, laboratorium	egzamin cz. pisemna, zaliczenie cz. praktyczna, raport pisemny	K_W04+++ K_W05+	P6S_WG
04	Posiada umiejętności umożliwiające przeprowadzenie podstawowych eksperymentów wytrzymałościowych.	laboratorium	zaliczenie cz. praktyczna, raport pisemny, obserwacja wykonawstwa	K_U05+	P6S_UW
05	Potrafi pracować w zespole i ma świadomość odpowiedzialności za wspólnie realizowane eksperymenty i uzyskane wyniki pomiarów oraz bezpieczeństwo własne i pozostałych osób w grupie.	laboratorium	obserwacja wykonawstwa	K_K01++ K_K02++	P6S_KK P6S_KR

Uwaga: W zależności od sytuacji epidemicznej, jeżeli nie będzie możliwości weryfikacji osiągniętych efektów uczenia się określonych w programie studiów w sposób stacjonarny w szczególności zaliczenia i egzaminy kończące określone zajęcia będą mogły się odbywać przy użyciu środków komunikacji elektronicznej (w sposób zdalny).

Treści kształcenia dla zajęć

Sem.	TK	Treści kształcenia	Realizowane na	MEK
3	TK01	Wprowadzenie do przedmiotu „Wytrzymałość Materiałów” (WM). Podstawowe pojęcia i założenia WM.	W01-W02	MEK01
3	TK02	Pojęcie siły wewnętrznej. Twierdzenie o równoważności układów sił wewnętrznych i zewnętrznych. Pojęcia pręta. Pojęcie układu własnego przekroju poprzecznego. Redukcja układu sił zewnętrznych do sił przekrojowych. Konwencja znakowania sił przekrojowych.	W03-W09, C01-C06, P01-P08	MEK01 MEK02
3	TK03	Wykresy sił przekrojowych w belkach. Punkty charakterystyczne i przedziały charakterystyczne. Funkcje N(x), Q(x), M(x). Przedstawienie zmienności sił przekrojowych w postaci wykresów. Przykłady	W10-W12, C07-C12, P10-P11	MEK01 MEK02
3	TK04	Rozciąganie (ściskanie) osiowe. Podstawowe definicje. Próba rozciągania. Definicja pojęć odkształcenie i naprężenie. Diagram naprężenie - odkształcenie. Prawo Hooke’a. Związki kinematyczne. Związki konstytuwne . Diagramy odkształceń liniowych i naprężeń normalnych. Przykłady	W13-W15, P10-P11	MEK01 MEK02
3	TK05	Charakterystyki geometryczne figur płaskich. Definicje podstawowych charakterystyk geometrycznych. Wyznaczanie środka ciężkości przekroju. Twierdzenie Steinera, centralne i główne osie bezwładności, obliczanie centralnych i głównych momentów bezwładności. Przykłady.	W16-W18, P10-P11, L01-L10	MEK01 MEK02 MEK03 MEK04 MEK05
3	TK06	Charakterystyki geometryczne figur płaskich, definicje podstawowych charakterystyk geometrycznych, twierdzenie Steinera, centralne i główne osie bezwładności, obliczanie centralnych i głównych momentów bezwładności.	W19-W21, P09-P10	MEK01 MEK02
3	TK07	Wykresy sił przekrojowych: Związki różniczkowe dla pręta prostego. Zasady konstruowania wykresów sil przekrojowych na przykładach: belki proste, belki przegubowe. Metoda superpozycji.	W22-W24, C07-C09, P13-P20, L01-L06	MEK01 MEK02 MEK03 MEK04 MEK05
3	TK08	Zginanie. Analiza stanu naprężenia i odkształcenia.	W25-W27, C10-C12, P13-P20, L07-L10	MEK01 MEK02 MEK03 MEK04 MEK05
3	TK09	Ugięcia osi belek zginanych: równanie różniczkowe ugiętej osi belki zginanej poprzecznie, metoda analityczna, metoda Clebscha, metoda Mohra.	W28-W30, C13-C15	MEK01 MEK02
3	TK10	Hipotezy wytężeniowe: wytężenie i jego miara, przegląd hipotez, naprężenia zredukowane.	W30-W31	MEK01 MEK02
3	TK11	Stateczność osiowo ściskanych prętów prostych: siła krytyczna, naprężenia krytyczne, wymiarowanie z uwzględnieniem utraty stateczności. Zginanie poprzeczne ze ściskaniem.	W32-W33	MEK01
3	TK12	Nośność sprężysto-plastyczna przekroju. Idealizacja wykresu rozciągania. Modele materiałowe.	W34-W35	MEK01

Nakład pracy studenta

Forma zajęć	Praca przed zajęciami	Udział w zajęciach	Praca po zajęciach
Wykład (sem. 3)		Godziny kontaktowe: 35.00 godz./sem.	Uzupełnienie/studiowanie notatek: 30.00 godz./sem. Studiowanie zalecanej literatury: 45.00 godz./sem.
Ćwiczenia/Lektorat (sem. 3)	Przygotowanie do ćwiczeń: 15.00 godz./sem. Przygotowanie do kolokwium: 15.00 godz./sem.	Godziny kontaktowe: 15.00 godz./sem.	Dokończenia/studiowanie zadań: 15.00 godz./sem.
Laboratorium (sem. 3)	Przygotowanie do laboratorium: 5.00 godz./sem.	Godziny kontaktowe: 10.00 godz./sem.	Dokończenia/wykonanie sprawozdania: 10.00 godz./sem.
Projekt/Seminarium (sem. 3)	Przygotowanie do zajęć projektowych/seminaryjnych: 10.00 godz./sem.	Godziny kontaktowe: 20.00 godz./sem..	Wykonanie projektu/dokumentacji/raportu: 30.00 godz./sem.
Konsultacje (sem. 3)	Przygotowanie do konsultacji: 1.00 godz./sem.	Udział w konsultacjach: 2.00 godz./sem.
Egzamin (sem. 3)	Przygotowanie do egzaminu: 60.00 godz./sem.	Egzamin pisemny: 3.00 godz./sem.

Sposób wystawiania ocen składowych zajęć i oceny końcowej

Forma zajęć	Sposób wystawiania oceny podsumowującej
Wykład	Na podstawie dwuczęściowego egzaminu pisemnego. Część pierwsza: obliczanie sił przekrojowych w płaskich układach prętowych statycznie wyznaczalnych, Część druga: pozostałe zagadnienia wytrzymałościowe. <br> Egzamin zakończy się wynikiem pozytywnym, jeśli oceny z obu części będą pozytywne.
Ćwiczenia/Lektorat	Ćwiczenia zalicza się na podstawie sumarycznych wyników pięciu kolokwiów przeprowadzanych podczas zajęć w semestrze. Za każde kolokwium student otrzymuje od 0 do 4 punktów. Kolokwia nie podlegają poprawie. Nieobecność (bez względu na jej przyczynę) na kolokwium jest równoznaczna z uzyskaniem 0 punktów. Zaliczenie ćwiczeń wymaga zdobycia minimum 8 punktów. Studenci, którzy nie uzyskają zaliczenia z ćwiczeń na podstawie sumy zdobytych punktów, tj. suma zdobytych punktów będzie mniejsza niż 8 punktów, będą pisali kolokwium zaliczające ćwiczenia. W trakcie ćwiczeń będzie można uzyskać dodatkowe punkty za aktywność. Punkty za aktywność nie będą wliczane do sumy punktów wymaganych do zaliczenia ćwiczeń. Punkty za aktywność (dwa lub więcej) będą jednym z warunków dopuszczenia do egzaminu zerowego. Punkty za aktywność będą wpływały na ocenę końcową z WM. Studenci, którzy uzyskają 14 lub więcej punktów z ćwiczeń i dodatkowo co najmniej dwa punkty za aktywność (oraz spełnią inne wymagania) będą dopuszczeni do egzaminu zerowego. W trakcie ćwiczeń można stracić punkty uzyskane na kolokwiach! UJEMNE PUNKTY będą przyznawane za RAŻĄCY brak aktywności w ćwiczeniach lub za nieznajomość PODSTAWOWYCH, KLUCZOWYCH zagadnień omawianych na wykładach.
Laboratorium	Na podstawie sprawozdań z wykonanych ćwiczeń laboratoryjnych.<br> Ocena z laboratorium jest średnią arytmetyczną ocen uzyskanych z poszczególnych ćwiczeń laboratoryjnych.
Projekt/Seminarium	Na podstawie sprawozdań z wykonanych zadań projektowych.<br> Ocena z projektów jest średnią arytmetyczną ocen uzyskanych z poszczególnych zadań projektowych.
Ocena końcowa	Ocena końcowa jest oceną ważoną obliczaną na podstawie ocen z: egzaminu (oe), ćwiczeń (oc), projektów (op), laboratoriów (ol). Ocena końcowa (ok) jest obliczana z uwzględnieniem wag ze wzoru: 0,45*oe + 0,25*oc + 0,20*op + 0,10*ol

Przykładowe zadania

Wymagane podczas egzaminu/zaliczenia
(-)

Realizowane podczas zajęć ćwiczeniowych/laboratoryjnych/projektowych
(-)

Inne
(-)

Czy podczas egzaminu/zaliczenia student ma możliwość korzystania z materiałów pomocniczych : nie

Treści zajęć powiazane są z prowadzonymi badaniami naukowymi: tak