Cel kształcenia i wykaz literatury

Główny cel kształcenia: Efektem kształcenia jest zdobycie przez studenta podstawowej wiedzy z zakresu geometrii wykreślnej i przygotowanie go do uczestnictwa w interdyscyplinarnych zespołach rozwiązujących problemy związane z konstrukcją i budową maszyn.

Ogólne informacje o zajęciach: W module przedstawiono treści i efekty kształcenia oraz formę i warunki zaliczenia przedmiotu.

Inne: Wykład

Wykaz literatury, wymaganej do zaliczenia zajęć

Literatura wykorzystywana podczas zajęć wykładowych

1	Lewandowski Z.	Geometria wykreślna	PWN, Warszawa.	1987
2	Bober A., Dudziak M.	Zapis konstrukcji.	PWN, Warszawa.	1999
3	Fudali P., Kozik B., Kudasik T., Markowska O., Miechowicz S., Pisula J., Strojny P., Warchoł S.	Materiały dydaktyczne do przedmiotu grafika inżynierska	Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej..	2013

Literatura wykorzystywana podczas zajęć ćwiczeniowych/laboratoryjnych/innych

1	Kiełbasa J., Kozik B., Kudasik T., Miechowicz S., Pisula J.	Grafika inżynierska, zbiór zadań, cz. I. Materiały pomocnicze	Oficyna Wydawnicza PRz, Rzeszów.	1999
2	Burcan J.	Podstawy rysunku technicznego	WNT.	2016

Literatura do samodzielnego studiowania

1	Kaczyński R., Nowakowski J., Sajewicz E.	Grafika inżynierska. Część 1. Geometria wykreślna, ćwiczenia projektowe	Dział Wydawnictw i Poligrafii Politechniki Białostockiej, Białystok.	2001
2		Polskie Normy	.

Wymagania wstępne w kategorii wiedzy/umiejętności/kompetencji społecznych

Wymagania formalne: Rejestracja na pierwszy semestr studiów.

Wymagania wstępne w kategorii Wiedzy: Wiedza z geometrii na poziomie szkoły średniej.

Wymagania wstępne w kategorii Umiejętności: Umiejętność sprawnego wykorzystania przyborów rysunkowych do estetycznego wykonywania rysunków.

Wymagania wstępne w kategorii Kompetencji społecznych: Umiejętność pracy w zespole i jasnego prezentowania swojej wiedzy. Rozumienie potrzeby ciągłego kształcenia się.

Efekty kształcenia dla zajęć

MEK	Student, który zaliczył zajęcia	Formy zajęć/metody dydaktyczne prowadzące do osiągnięcia danego efektu kształcenia	Metody weryfikacji każdego z wymienionych efektów kształcenia	Związki z KEK	Związki z PRK
01	Widzi i rozumie potrzebę dokształcania się i podnoszenia kompetencji oraz kwalifikacji osobistych W tym celu wykorzystuje podstawową wiedzę w zakresie dyscyplin powiązanych ze studiowanym kierunkiem dla wykonania określonych prac projektowych z zakresu geometrii wykreślnej i rysunku technicznego.	wykład	test pisemny	K_W04+ K_U04+ K_U05+ K_U13+	P6S_UO P6S_UU P6S_UW P6S_WG
02	Potrafi, wykorzystując podstawową wiedzę z zakresu geometrii wykreślnej oraz rysunku technicznego, określić cele i priorytety realizacji zadań dla pracy samodzielnej i zespołu, a następnie realizować na podstawie opracowanego harmonogramu prac zadania z zakresu grafiki inżynierskiej.	projekt indywidualny	sprawdzian pisemny, obserwacja wykonawstwa, prezentacja projektu	K_W07+ K_U01+ K_U13+ K_U14+ K_U16+	P6S_KR P6S_UO P6S_UW P6S_WG

Uwaga: W zależności od sytuacji epidemicznej, jeżeli nie będzie możliwości weryfikacji osiągniętych efektów uczenia się określonych w programie studiów w sposób stacjonarny w szczególności zaliczenia i egzaminy kończące określone zajęcia będą mogły się odbywać przy użyciu środków komunikacji elektronicznej (w sposób zdalny).

Treści kształcenia dla zajęć

Sem.	TK	Treści kształcenia	Realizowane na	MEK
1	TK01	Przedmiot, cel i zakres geometrii wykreślnej. Elementy podstawowe w geometrii wykreślnej i podstawowe pojęcia. Podstawowe elementy przestrzeni (punkt, prosta, płaszczyzna). Rzuty Monge’a. Układ odniesienia. Obraz punktu. Obraz prostej, ślady prostej, przypadki szczególne położenia prostej. Wzajemne położenie dwóch prostych. Obraz płaszczyzny, płaszczyzna w położeniach szczególnych.	W01, W02	MEK01
1	TK02	Elementy przynależne: punkt i prosta przynależne do siebie, prosta i płaszczyzna przynależne do siebie, punkt i płaszczyzna przybależne do siebie. Elementy wspólne: punkt wspólny dwóch prostych, prosta wspólna dwóch płaszczyzn, punkt wspólny prostej i płaszczyzny. Elementy równoległe i prostopadłe: dwie proste równoległe, równoległość prostej i płaszczyzny, płaszczyzny równoległe, dwie proste prostopadłe, prostopadłość prostej i płaszczyzny, dwie płaszczyzny prostopadłe.	W03, W04	MEK01
1	TK03	Obroty i kłady. Obrót dokoła prostej rzutującej. Kład i podniesienie z kładu. Wyznaczanie rzeczywistych wielkości figur z płaszczyzny rzutującej.	W05, W06	MEK01
1	TK04	Dokumentacja techniczna wyrobu (formaty arkuszy, tabliczki, podziałki i linie rysunkowe, pismo techniczne).	W07, W08	MEK01
1	TK05	Rzutowanie na trzy wzajemnie prostopadłe rzutnie, rzuty prostokątne na ściany sześcianu, amerykańska i europejska metoda rzutowania.	W09, W10	MEK01
1	TK06	Wielościany. Rzuty wielościanów. Przekroje wielościanów. Punkt przebicia wielościanu prostą. Przenikanie wielościanów.	W11, W12	MEK01
1	TK07	Powierzchnie walcowe i stożkowe, przekroje powierzchni, punkty przebicia powierzchni prostą, przenikanie powierzchni.	W13, W14	MEK01
1	TK08	Widoki, przekroje i kłady przedmiotów.	W15, W16	MEK01
1	TK09	Aksonometria: izometryczna, dimetryczna, ukośna.	W17, W18	MEK01
1	TK10	Ogólne zasady wymiarowania: wymiarowanie równoległe, szeregowe, mieszane, wymiarowanie od baz konstrukcyjnych, obróbkowych i pomiarowych, wymiarowanie kształtowników w konstrukcjach stalowych.	W19, W20, W21, W22	MEK01
1	TK11	Podstawowe wiadomości o tolerancjach i pasowaniach. Tolerowanie wymiaru. Tolerancje geometryczne.	W23, W24, W25, W26	MEK01
1	TK12	Oznaczanie chropowatości i falistości powierzchni, powłok oraz obróbki cieplnej.	W27, W28	MEK01
1	TK13	Rysunki wykonawcze części maszyn. Zaliczenie treści wykładowych.	W29, W30	MEK01
1	TK14	Rzuty Monge’a. Układ odniesienia. Obraz punktu. Obraz prostej, ślady prostej, określanie położenia. Obraz płaszczyzny, ślady płaszczyzny.	P01, P02	MEK02
1	TK15	Elementy przynależne: punkt i prosta, prosta i płaszczyzna, punkt i płaszczyzna. Elementy wspólne: punkt wspólny dwóch prostych, prosta wspólna dwóch płaszczyzn, punkt wspólny prostej i płaszczyzny. Praca kontrolna: pismo techniczne.	P03, P04	MEK02
1	TK16	Sprawdzian nr 1: elementy proste, elementy przynależne. Kłady.	P05, P06	MEK02
1	TK17	Sprawdzian nr 2: elementy wspólne, kłady. Rzuty prostokątne na ściany sześcianu metodą europejską na podstawie rysunku aksonometrycznego.	P07, P08	MEK02
1	TK18	Sprawdzian nr 3: rzuty prostokątne. Przekroje proste: na podstawie rysunku aksonometrycznego i/lub rysunku w rzutach prostokątnych. Praca kontrolna: przenikanie brył.	P09, P10	MEK02
1	TK19	Sprawdzian nr 4: przekroje proste. Przekroje złożone stopniowe: na podstawie rysunku aksonometrycznego i/lub rysunku w rzutach prostokątnych.	P11, P12	MEK02
1	TK20	Przekroje złożone łamane: na podstawie rysunku aksonometrycznego i/lub rysunku w rzutach prostokątnych.	P13, P14	MEK02
1	TK21	Uzupełnienie dokumentacji studenta.	P15	MEK02

Nakład pracy studenta

Forma zajęć	Praca przed zajęciami	Udział w zajęciach	Praca po zajęciach
Wykład (sem. 1)	Przygotowanie do kolokwium: 4.00 godz./sem.	Godziny kontaktowe: 30.00 godz./sem.	Uzupełnienie/studiowanie notatek: 10.00 godz./sem. Studiowanie zalecanej literatury: 10.00 godz./sem.
Projekt/Seminarium (sem. 1)	Przygotowanie do zajęć projektowych/seminaryjnych: 10.00 godz./sem. Inne: 7.00 godz./sem.	Godziny kontaktowe: 15.00 godz./sem..	Wykonanie projektu/dokumentacji/raportu: 15.00 godz./sem.
Konsultacje (sem. 1)	Przygotowanie do konsultacji: 2.00 godz./sem.	Udział w konsultacjach: 2.00 godz./sem.
Zaliczenie (sem. 1)

Sposób wystawiania ocen składowych zajęć i oceny końcowej

Forma zajęć	Sposób wystawiania oceny podsumowującej
Wykład	Test pisemny z wykładów weryfikuje osiągnięcie modułowego efektu kształcenia MEK01. Ocenę dostateczną uzyskuje student, który uzyska 51-60%, ocenę plus dostateczny 61-70% punktów, ocenę dobry 71-80% punktów, ocenę plus dobry 81-90%, ocenę bardzo dobry powyżej 91% punktów. Szczegóły podaje prowadzący na pierwszych zajęciach.
Projekt/Seminarium	Sprawdzenie osiągniętego modułowego efektu kształcenia (MEK02) obejmuje zaliczenie sprawdzianów na oceny pozytywne, odpowiedzi na pytania zadawane w trakcie zajęć projektowych oraz zaliczenie prac kontrolnych. Końcowa ocena z ćwiczeń jest uśrednioną oceną z wszystkich uzyskanych ocen. Szczegóły podaje prowadzący na pierwszych zajęciach.
Ocena końcowa	Warunkiem zaliczenia modułu jest osiągnięcie wszystkich modułowych efektów kształcenia (MEK01, MEK02) i zaliczenie wszystkich form zajęć. Ocena końcowa jest średnią ważoną z ocen: 70% - ocena z zajęć projektowych (MEK02), 30% - ocena z zaliczenia wykładu (MEK01). Skala ocen: dostateczny (3,0) przy wyniku: 3,000÷3,399, plus dostateczny (3,5) przy wyniku: 3,400÷3,799, dobry (4,0) przy wyniku: 3,800÷4,199, plus dobry (4,5) przy wyniku: 4,200÷4,599, bardzo dobry (5,0) przy wyniku: 4,600÷5,00. Szczegóły podaje prowadzący podczas omawiania karty modułu i modułowych efektów kształcenia na pierwszych zajęciach wykładowych.

Przykładowe zadania

Wymagane podczas egzaminu/zaliczenia
(-)

Realizowane podczas zajęć ćwiczeniowych/laboratoryjnych/projektowych
(-)

Inne
(-)

Czy podczas egzaminu/zaliczenia student ma możliwość korzystania z materiałów pomocniczych : nie

Treści zajęć powiazane są z prowadzonymi badaniami naukowymi: tak

1	A. Kalina	Modelowanie geometrii zazębiania kół zębatych przekładni falowej z generatorem krzywkowym w środowisku MATLAB	2022
2	A. Kalina; A. Mazurkow	Static properties of plain journal bearing	2021
3	A. Kalina; A. Mazurkow; M. Oleksy; B. Wierzba; W. Witkowski	Properties of Elasto-Hydrodynamic Oil Film in Meshing of Harmonic Drive Gears	2021
4	A. Kalina; A. Mazurkow; M. Oleksy; B. Wierzba; W. Witkowski	The effect of oil feeding type and oil grade on the oil film bearing capacity	2021
5	T. Gołaszewski; A. Kalina; A. Mazurkow; W. Witkowski	Podstawy projektowania zespołów łożyskowych	2020
6	A. Kalina; A. Mazurkow; S. Warchoł	Metoda wyznaczania prędkości punktów charakterystycznych zęba koła podatnego przekładni falowej	2019