logo
Karta przedmiotu
logo

Historia architektury współczesnej

Podstawowe informacje o zajęciach

Cykl kształcenia: 2021/2022

Nazwa jednostki prowadzącej studia: Wydział Budownictwa, Inżynierii środowiska i Architektury

Nazwa kierunku studiów: Architektura

Obszar kształcenia: nauki techniczne

Profil studiów: ogólnoakademicki

Poziom studiów: drugiego stopnia

Forma studiów: stacjonarne

Specjalności na kierunku: BLOK 1, BLOK 2, BLOK 3

Tytuł otrzymywany po ukończeniu studiów: magister inżynier architekt

Nazwa jednostki prowadzącej zajęcia: Zakład Projektowania Architektonicznego i Grafiki Inżynierskiej

Kod zajęć: 14449

Status zajęć: obowiązkowy dla programu

Układ zajęć w planie studiów: sem: 2 / W15 C15 / 3 ECTS / E

Język wykładowy: polski

Imię i nazwisko koordynatora 1: dr hab. prof. PRz Michał Proksa

Imię i nazwisko koordynatora 2: dr Michał Rut

Cel kształcenia i wykaz literatury

Główny cel kształcenia: Zapoznanie studentów z historią architektury współczesnej, nurtami i przykładami znaczących obiektów.

Ogólne informacje o zajęciach: Prezentacja problematyki, uwarunkowań społecznych, ekonomicznych i technologicznych w rozwoju współczesnej myśli i nurtach projektowania architektonicznego. Student posiada uporządkowaną wiedzę na temat zjawisk stylistycznych architektury XX wieku, zna najważniejsze realizacje i nazwiska czołowych architektów. potrafi przełożyć zdobytą wiedzę na umiejętność operowania formami architektury nowoczesnej jako inspiracją twórczą, potrafi integrować uzyskane informacje, interpretować je oraz wyciągać wnioski. Ma świadomość ciągłości procesu rozwojowego architektury nowoczesnej oraz określa kontekst kulturowy jej funkcjonowania.

Materiały dydaktyczne: wykład konwencjonalny, wykład informacyjny, pokaz, prezentacje audio-wizualne

Wykaz literatury, wymaganej do zaliczenia zajęć
Literatura wykorzystywana podczas zajęć wykładowych
1 Giedion Czas, przestrzeń, architektura Arkady, Warszawa. 1972
2 S. Latour, A. Szymski Rozwój współczesnej myśli architektonicznej PWN, Warszawa. 1985
3 A. Prokopska Zastosowanie metody analizy morfologicznej w projektowaniu architektonicznym na przykładzie twórczoś Politechnika Rzeszowska, s. 1-166. 1997
4 A. Prokopska Morfologia dzieła architektonicznego. Analiza metodologiczna wybranych morfologicznych układów środo Oficyna Wydawnicza PRz, Politechnika Rzeszowska, s. 1-132. 2002
5 A. Prokopska Analiza metodologiczna elementów procesu projektowania Le Corbusiera na przykładzie wybranych pogląd Teka UIA, t. XXXII, s. 75-86, PAN, Kraków. 2000
6 Prokopska A. Projektowanie architektoniczne. Procesy wstepne Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej. 2012
7 Tietz J. Historia architektury XX wieku Warszawa 2001..
8 Gossel P. Leuthauser G. Architektura XX wieku Warszawa 2006..
9 Winskowski P. Kraków 2000 Modernizm przebudowany. Inspiracje techniką w architekturze u progu XXI wieku Kraków 2000.
Literatura wykorzystywana podczas zajęć ćwiczeniowych/laboratoryjnych/innych
1 Prokopska A. Projektowanie architektoniczne. Procesy wstępne Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej. 2012
2 Basista A. Architektura w Polsce czasów komunizmu Warszawa - Kraków 2001..
3 Olszewski A. Nowa forma w architekturze polskiej 1900 - 1925 Wrocław 1967.
4 Włodarczyk M. Architektura lat 60 - tych w Krakowie Kraków 2006.
5 Szafer T. Współczesna architektura polska Warszawa 1988.
6 Ghirardo D. Architektura po modernizmie Toruń -Wrocław 1999.
7 A. Cymer Architektura w Polsce 1945-1989 Warszawa 2018.
Literatura do samodzielnego studiowania
1 Włodarczyk A. M. Prawdy i kłamstwa architektury Białystok 2009.
2 Winskowski P.: Modernizm przebudowany. Inspiracje techniką w architekturze u progu XXI wieku, Kraków 2000 .
3 Wujek J., Mity i utopie architektury XX wieku, Warszawa 1986 .
4 Rasmussen S.E., Odczuwanie architektury (Om at opleve arkitektur), Warszawa 1999 .

Wymagania wstępne w kategorii wiedzy/umiejętności/kompetencji społecznych

Wymagania formalne: Historia architektury powszechnej, Historia architektury polskiej

Wymagania wstępne w kategorii Wiedzy: Znajomość najważniejszych zagadnień z zakresu historii XX wieku.

Wymagania wstępne w kategorii Umiejętności: Umiejętność rozpoznawania historycznych stylów architektonicznych.

Wymagania wstępne w kategorii Kompetencji społecznych: Student rozumie uwarunkowania społeczne, technologiczne, gospodarcze w kształtowaniu architektury.

Efekty kształcenia dla zajęć

MEK Student, który zaliczył zajęcia Formy zajęć/metody dydaktyczne prowadzące do osiągnięcia danego efektu kształcenia Metody weryfikacji każdego z wymienionych efektów kształcenia Związki z KEK Związki z PRK
01 B.W1. Zna i rozumie zaawansowaną teorię architektury i urbanistyki przydatną do formułowania i rozwiązywania złożonych zadań z zakresu projektowania architektonicznego i urbanistycznego oraz planowania przestrzennego, a także trendy rozwojowe i aktualne kierunki w projektowaniu architektonicznym i urbanistycznym wykład egzamin cz. pisemna K_W05+++
P7S_WG
P7S_WK
02 B.W2. Zna i rozumie historię architektury i urbanistyki, architekturę współczesną, ochronę dziedzictwa w zakresie niezbędnym w twórczości architektonicznej, urbanistycznej i planistycznej wykład egzamin cz. pisemna K_U01++
P7S_UK
P7S_UW
03 B.W3. Zna i rozumie rolę i znaczenie środowiska przyrodniczego w projektowaniu architektonicznym, urbanistycznym i planowaniu przestrzennym oraz potrzebę kształtowania ładu przestrzennego, zrównoważonego rozwoju, oraz tematykę zagrożenia środowiska i krajobrazu kulturowego wykład egzamin cz. pisemna K_W11++
P7S_WG
04 B.W4. Zna i rozumie zagadnienia powiązane z projektowaniem architektonicznym, urbanistycznym i planowaniem przestrzennym, takie jak infrastruktura techniczna, komunikacja, środowisko przyrodnicze, architektura krajobrazu, uwarunkowania ekonomiczne, prawne i społeczne – niezbędne do rozumienia społecznych, ekonomicznych, ekologicznych, przyrodniczych, historycznych, kulturowych, prawnych i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej oraz dostrzega potrzebę ich uwzględniania w projektowaniu architektonicznym, urbanistycznym, ruralistycznym i planowaniu przestrzennym wykład, ćwiczenia problemowe egzamin cz. pisemna K_W05+
P7S_WG
P7S_WK
05 B.W5. Zna i rozumie zaawansowaną problematykę budownictwa, technologii i instalacji budowlanych, konstrukcji i fizyki budowli, obejmującą kluczowe, złożone zagadnienia w projektowaniu architektonicznym, urbanistycznym i planistycznym wykład egzamin cz. pisemna K_U01+
P7S_UK
P7S_UW
06 B.W6. Zna i rozumie przepisy techniczno-budowlane wykład egzamin cz. pisemna K_W05+++
P7S_WG
P7S_WK
07 B.W7. Zna i rozumie teoretyczne podstawy rozumowania naukowego i prowadzenia badań w zakresie przydatnym do realizacji skomplikowanych zadań projektowych, a także interpretacji opracowań naukowych w dyscyplinie naukowej – architektura i urbanistyka wykład egzamin cz. pisemna K_W11+
P7S_WG
08 B.W8. Zna i rozumie sposoby komunikowania idei projektów architektonicznych, urbanistycznych i planistycznych oraz ich opracowywania wykład egzamin cz. pisemna K_W08+
P7S_WG
P7S_WK
09 B.W9. Zna i rozumie podstawowe zasady etyki zawodu architekta i pojęcia z zakresu ochrony własności intelektualnej wykład egzamin cz. pisemna K_W11+
P7S_WG
10 B.U1. Potrafi integrować zaawansowaną wiedzę z zakresu różnych obszarów nauki, w tym historii, historii architektury, historii sztuki i ochrony dóbr kultury, gospodarki przestrzennej podczas rozwiązywania złożonych zadań inżynierskich wykład egzamin cz. pisemna K_U01+
P7S_UK
P7S_UW
11 B.U2. Potrafi dostrzegać znaczenie pozatechnicznych aspektów i skutków działalności projektowej architekta, w tym jej wpływu na środowisko kulturowe i przyrodnicze, oraz brać odpowiedzialność za podejmowane decyzje techniczne w środowisku i za przekazanie dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego następnym pokoleniom wykład egzamin cz. pisemna K_U01++
P7S_UK
P7S_UW
12 B.U3. Potrafi dostrzegać aspekty systemowe i pozatechniczne, w tym środowiskowe, kulturowe, plastyczne, ekonomiczne i prawne w procesie projektowania architektonicznego, urbanistycznego i planistycznego o dużym stopniu złożoności wykład egzamin cz. pisemna K_K02+
P7S_KO
13 B.U4. Potrafi formułować wypowiedzi o charakterze analizy krytycznej z zakresu architektury, a także przedstawiać i syntetycznie opisywać podstawy ideowe projektu w oparciu o przyjęte założenia wykład egzamin cz. pisemna K_K03+
P7S_KO
P7S_KR
14 B.U5. Potrafi posługiwać się właściwie dobranymi zaawansowanymi symulacjami komputerowymi, analizami i technologiami informacyjnymi, wspomagającymi projektowanie architektoniczne i urbanistyczne, a także oceniać uzyskane wyniki i ich przydatność w projektowaniu oraz wyciągać konstruktywne wnioski wykład egzamin cz. pisemna K_W11+++
P7S_WG
15 B.U6. Potrafi przygotować i przedstawić prezentację poświęconą szczegółowym wynikom realizacji projektowego zadania inżynierskiego przy użyciu różnych technik komunikacji, w tym sformułowaną w sposób powszechnie zrozumiały wykład, ćwiczenia problemowe egzamin cz. pisemna K_K05+
P7S_KK
P7S_KO
16 B.U7. Potrafi przygotować i przedstawić prezentację poświęconą szczegółowym wynikom realizacji projektowego zadania inżynierskiego przy użyciu różnych technik komunikacji, w tym sformułowaną w sposób powszechnie zrozumiały wykład egzamin cz. pisemna K_K05+
P7S_KK
P7S_KO
17 B.U8. Potrafi odpowiednio stosować normy i reguły zawodowe i etyczne oraz przepisy prawa w zakresie projektowania architektonicznego, urbanistycznego i planowania przestrzennego wykład egzamin cz. pisemna K_K02+++
P7S_KO
18 B.S1. Jest gotów do formułowania i przekazywania społeczeństwu informacji i opinii dotyczących osiągnięć architektury i urbanistyki, ich skomplikowanych uwarunkowań oraz innych aspektów działalności architekta wykład, ćwiczenia problemowe egzamin cz. pisemna K_K03+
P7S_KO
P7S_KR
19 B.S2. Jest gotów do rzetelnej samooceny, formułowania konstruktywnej krytyki dotyczącej działań architektonicznych i urbanistycznych, jak i przyjmowania krytyki prezentowanych przez siebie rozwiązań, ustosunkowywania się do krytyki w sposób jasny i rzeczowy, także przy użyciu argumentów odwołujących się do dostępnego dorobku w dyscyplinie naukowej, oraz twórczego i konstruktywnego wykorzystania krytyki wykład, wykład problemowy egzamin cz. pisemna K_U01++
P7S_UK
P7S_UW

Uwaga: W zależności od sytuacji epidemicznej, jeżeli nie będzie możliwości weryfikacji osiągniętych efektów uczenia się określonych w programie studiów w sposób stacjonarny w szczególności zaliczenia i egzaminy kończące określone zajęcia będą mogły się odbywać przy użyciu środków komunikacji elektronicznej (w sposób zdalny).

Treści kształcenia dla zajęć

Sem. TK Treści kształcenia Realizowane na MEK
2 TK01 Student przedstawia wybrane zagadnienie z historii architektury polskiej, potrafi podjąć dyskusję na szersze tematy, używa trafnych argumentów do poparcia własnych poglądów. Wczesny modernizm – tzw. szkoła warszawska. Architektura II Rzeczypospolitej: kontynuacja form dworkowych; klasycyzm akademicki – twórczość Mariana Lalewicza i Adolfa Szyszko-Bohusza; klasycyzm zmodernizowany: gmachy publiczne; polski ekspresjonizm, tzw. szkoła krakowska – związki z ekspresjonizmem niemieckim, czeskim kubizmem i formami narodowymi; funkcjonalizm – działalność grup Blok i Praesens, architektura osiedlowa; recepcja neoplastycyzmu w architekturze polskiej; monumentalizm jako styl oficjalny lat 30.– uwarunkowania polityczne, związki z tendencjami w architekturze zachodniej; architektura Powszechnej Wystawy Krajowej w Poznaniu. Modernizm lat 1945 -1949: inspiracje zachodnie, żyletkowe. Socrealizm – geneza i specyfika stylu, związki z architekturą radziecką. Tzw. socmodernizm – rozwój architektury konstruktywistycznej (konstrukcja łukowo - linowa, trzonolinowa, tensegrity); struktury wizualne o wizualnej semantyce-Forma Zamknięta /Forma Otwarta –Oskar Hansen. Architektura sakralna; Architektura wielkopłytowa – próby kreacji architektonicznej. Postmodernizm: nurty i odmiany. Twórczość M. Budzyńskiego, D. Kozłowskiego, R. Loeglera. Neomodernizm: JEMS Architekci, formy wernakularne; dekonstruktywizm; współczesna architektura sakralna – neohistoryzm. C1-C15 MEK05 MEK08 MEK13 MEK14 MEK15 MEK16 MEK17 MEK18 MEK19
2 TK02 Student posiada wiedzę na temat historii architektury współczesnej. Potrafi określić główne nurty, genezę, przeobrażenia i powiązać je z realiami historycznymi z zakresu społeczno-ekonomiczno technologicznego. Przeobrażenia ideowe i architektoniczne przełomu XIX i XX wieku– nurt inżynieryjny; konstrukcje stalowe i żelbetowe. Architektura secesyjna – specyfika form belgijskich, francuskich, hiszpańskich i wiedeńskich – podobieństwa i różnice; indywidualiści – Antonio Gaudi, Ödön Lechner. Ekspresjonizm: źródła artystyczne, szkoła amsterdamska, ekspresjonizm niemiecki (nurt organiczny, nurt geometryczny); formy pochodne – czeski kubizm. Futuryzm włoski: założenia ruchu, twórczość teoretyczna Antonio Sant’Elii. Architektura amerykańska: szkoła chicagowska. Wczesny modernizm: działalność Deutscher Werkbund (H. Muthesius, W. Gropius, van de Welde), A. Perreta, M. Berga. Neoplastycyzm - Grupa De Stilj (Theo van Doesburg, Piet Mondrian, Jacobus Johannes Pieter Oud, Gerrit Rietveld). Postawy stylistyczne w okresie międzywojennym: radziecki konstruktywizm, budownictwo osiedlowe w Niemczech; funkcjonalizm – Bauhaus, twórczość Le Corbusiera (Jeanneret Charles-Édouard), 5 punktów nowoczesnej architektury, Mies van der Rohe; działalność CIAM. Monumentalizm: style totalitarne w architekturze europejskiej – styl III Rzeszy i Włoch Mussoliniego, socrealizm radziecki. Modernizm powojenny: działalność przedwojennych funkcjonalistów (W. Gropius, Mies van der Rohe), tzw. architektura skóry i kości; wysokościowce; powojenna twórczość Le Corbusiera – brutalizm (jednostka marsylska, zabudowa Chandigarh). Architektura latynoamerykańska po 1945 roku oraz znaczenie twórczości O.Niemeyera i przebudowa Brasili. Neoekspresjonizm: Eero Saarinen, F. L Wright, J. Utzon, H. Scharoun; neokonstruktywizm – P. Nervi, K. Tange, M. Nowicki. Architektura modernistyczna w U.S.A.:L. Kahn, P. Johnson, I.M. Pei, SOM. Upadek modernizmu – przyczyny; Przedstawiciele amerykańskiego postmodernizmu: R. Venturi, M. Graves, R. Moore oraz postmodernizm wiedeński: Hundertwasser, H. Hollein. Architektura high-tech (Centre Pompidou); postmodernizm i jego odmiany (R. Venturi, Ch.Moore, R. Bofill, P. Johnson, F. Hundertwasser); dekonstruktywizm ( B. Tschumi, P. Eisenman, F. Gehry, Z. Hadid, Coop Himmelb(l)au, D. Libeskind); neomodernizm (J. Nouvel, A. Siza); projekty R. Koolhaasa i OMA, architektura blob’owa (NOX, Foreign Office Architects) i projektowanie parametryczne, architektura tymczasowa – Wystawy Światowe EXPO; międzynarodowe wystawy IBA 1957-2017, współczesna architektura europejska, rozwój zrównoważony i architektura proekologiczna, nagrody architektoniczne. W1-W15 MEK01 MEK02 MEK03 MEK04 MEK06 MEK07 MEK09 MEK10 MEK11 MEK12

Nakład pracy studenta

Forma zajęć Praca przed zajęciami Udział w zajęciach Praca po zajęciach
Wykład (sem. 2) Godziny kontaktowe: 15.00 godz./sem.
Uzupełnienie/studiowanie notatek: 5.00 godz./sem.
Studiowanie zalecanej literatury: 10.00 godz./sem.
Ćwiczenia/Lektorat (sem. 2) Przygotowanie do ćwiczeń: 8.00 godz./sem.
Godziny kontaktowe: 15.00 godz./sem.
Dokończenia/studiowanie zadań: 2.00 godz./sem.
Konsultacje (sem. 2) Przygotowanie do konsultacji: 2.00 godz./sem.
Udział w konsultacjach: 2.00 godz./sem.
Egzamin (sem. 2) Przygotowanie do egzaminu: 15.00 godz./sem.
Egzamin pisemny: 2.00 godz./sem.

Sposób wystawiania ocen składowych zajęć i oceny końcowej

Forma zajęć Sposób wystawiania oceny podsumowującej
Wykład Ocena z egzaminu pisemnego w formie eseju, lub krótkich ustrukturyzowanych pytań, lub testu wielokrotnego wyboru (MCQ – Multiple Choice Questions), lub testu wielokrotnej odpowiedzi (MRQ – Multiple Response Questions), lub testu wyboru (Tak/Nie), lub testu dopasowania odpowiedzi.
Ćwiczenia/Lektorat Ocena z prezentacji/referatu
Ocena końcowa Średnia arytmetyczna z ocen składowych

Przykładowe zadania

Wymagane podczas egzaminu/zaliczenia
wykłady HAW.pdf

Realizowane podczas zajęć ćwiczeniowych/laboratoryjnych/projektowych
ćwiczenia HAW.pdf

Inne
(-)

Czy podczas egzaminu/zaliczenia student ma możliwość korzystania z materiałów pomocniczych : nie

Treści zajęć powiazane są z prowadzonymi badaniami naukowymi: nie