Cel kształcenia i wykaz literatury

Główny cel kształcenia: Przygotowanie do rozwiązywania problemów związanych z obliczaniem i konstruowaniem napędów mechanicznych.

Ogólne informacje o zajęciach: W module przedstawiono treści i efekty kształceni, oraz formę i warunki zaliczenia przedmiotu.

Inne: Jagiełowicz P. E. - wykład.

Wykaz literatury, wymaganej do zaliczenia zajęć

Literatura wykorzystywana podczas zajęć wykładowych

1	Jaśkiewicz Z., Wąsiewski A.	Przekładnie walcowe. Geometria, wytrzymałość, dokładność wykonania. Tom I	Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, Warszawa.	1992
2	Jaśkiewicz Z., Wąsiewski A.	Przekładnie walcowe. Tom II	Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, Warszawa.	1992

Literatura wykorzystywana podczas zajęć ćwiczeniowych/laboratoryjnych/innych

1	Banaszek J., Jonak J.	Podstawy konstrukcji maszyn. Wprowadzenie do projektowania przekładni zębatych i doboru sprzęgieł mechanicznych	Wydawnictwa Uczelniane, Lublin.	2008
2	Wiktor J.	Analityczno-numeryczne metody analizy parametrów geometrycznych, zakłóceń ruchu i wytrzymałości przekładni walcowych	Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej, Rzeszów.	2004

Literatura do samodzielnego studiowania

1		Wybrane normy ISO	.
2	Kawalec A.	Computer Aided Synthesis and Modelling of Modified Helical Gear Transmissions with Finite Element Analysis	Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej, Rzeszów.	2005

Wymagania wstępne w kategorii wiedzy/umiejętności/kompetencji społecznych

Wymagania formalne: Rejestracja na szósty semestr studiów.

Wymagania wstępne w kategorii Wiedzy: Znajomość zagadnień omawianych na wykładach i projektach z przedmiotu Podstawy Konstrukcji Maszyn (semestr IV oraz V).

Wymagania wstępne w kategorii Umiejętności: Umiejętność pozyskiwania i wykorzystywania informacji z literatury technicznej, wykonywania dokumentacji technicznej prostych części i urządzeń mechanicznych.

Wymagania wstępne w kategorii Kompetencji społecznych: Rozumienie potrzeby ciągłego kształcenia się.

Efekty kształcenia dla zajęć

MEK	Student, który zaliczył zajęcia	Formy zajęć/metody dydaktyczne prowadzące do osiągnięcia danego efektu kształcenia	Metody weryfikacji każdego z wymienionych efektów kształcenia	Związki z KEK	Związki z PRK
01	zna metodykę projektowania przekładni zębatych według aktualnej normy ISO.	wykład	egzamin	K_W06+ K_U01++ K_U13+++	P6S_UW P6S_WG
02	potrafi projektować przekładnie zębate według metodyki ISO.	ćwiczenia	projekt indywidualny, obserwacja wykonawstwa	K_W06+ K_U01++ K_U13+++	P6S_UW P6S_WG

Uwaga: W zależności od sytuacji epidemicznej, jeżeli nie będzie możliwości weryfikacji osiągniętych efektów uczenia się określonych w programie studiów w sposób stacjonarny w szczególności zaliczenia i egzaminy kończące określone zajęcia będą mogły się odbywać przy użyciu środków komunikacji elektronicznej (w sposób zdalny).

Treści kształcenia dla zajęć

Sem.	TK	Treści kształcenia	Realizowane na	MEK
6	TK01	Projektowanie współczesnych przekładni zębatych według metodyki ISO. Konstrukcja kół i przekładni. Wytrzymałość zazębienia. Metody A, B i C obliczeń wytrzymałościowych, zakres stosowania. Obliczanie nośności kół zębatych walcowych o zębach prostych i śrubowych. Przenoszenie obciążenia przez zazębienie. Wytrzymałość zazębienia na naciski powierzchniowe (pitting). Wytrzymałość uzębienia na złamanie u podstawy. Obliczenia przekładni zębatej na zatarcie. Metoda temperatury błyskowej. Wpływ smarowania na odporność na zatarcie. Odporność przekładni na zagrzanie. Bilans cieplny przekładni.	W01-W15	MEK01
6	TK02	Projektowanie przekładni w zakresie nośności. Dobór współczynników dla różnych warunków pracy przekładni, analiza nośności w odniesieniu do klasy wykonania uzębień.	C01, C02, C03, C04	MEK02
6	TK03	Projektowanie przekładni w zakresie wytrzymałości na naciski powierzchniowe. Obliczanie współczynnika bezpieczeństwa, dobór współczynników określających wytrzymałość na pitting i ich analiza.	C05, C06, C07, C08	MEK02
6	TK04	Projektowanie przekładni w zakresie wytrzymałości na złamanie u podstawy zęba.	C09, C10	MEK02
6	TK05	Zagadnienia doboru materiałów na koła zębate w kontekście wytrzymałości przekładni.	C11, C12	MEK02
6	TK06	Obliczanie przekładni na zatarcie dla metody temperatury błyskowej. Obliczenia średniej temperatury kontaktu. Uzupełnienie dokumentacji studenta.	C13, C14, C15	MEK02

Nakład pracy studenta

Forma zajęć	Praca przed zajęciami	Udział w zajęciach	Praca po zajęciach
Wykład (sem. 6)		Godziny kontaktowe: 15.00 godz./sem.	Uzupełnienie/studiowanie notatek: 5.00 godz./sem. Studiowanie zalecanej literatury: 15.00 godz./sem.
Ćwiczenia/Lektorat (sem. 6)	Przygotowanie do ćwiczeń: 5.00 godz./sem.	Godziny kontaktowe: 15.00 godz./sem.	Dokończenia/studiowanie zadań: 15.00 godz./sem.
Konsultacje (sem. 6)		Udział w konsultacjach: 5.00 godz./sem.
Egzamin (sem. 6)	Przygotowanie do egzaminu: 10.00 godz./sem.	Egzamin pisemny: 2.00 godz./sem.

Sposób wystawiania ocen składowych zajęć i oceny końcowej

Forma zajęć	Sposób wystawiania oceny podsumowującej
Wykład	Egzamin weryfikuje osiągnięcie modułowego efektu kształcenia MEK01. Ocenę dostateczną (3,0) uzyskuje student, który uzyska 60-67% punktów, ocenę plus dostateczny (3,5) - 68-75% punktów, ocenę dobry (4,0) - 76-83% punktów, cenę plus dobry (4,5) - 84-91% punktów, ocenę bardzo dobry (5,0) - powyżej 91% punktów. Szczegóły podaje prowadzący na pierwszych zajęciach.
Ćwiczenia/Lektorat	Sprawdzenie osiągniętego modułowego efektu kształcenia MEK02 obejmuje zaliczenie projektów na ocenę pozytywną oraz odpowiedzi na pytania zadawane w trakcie zajęć ćwiczeniowych. Uzyskane oceny są proporcjonalne do zawartości ćwiczeń i poprawności odpowiedzi udzielonych przez studenta. Końcowa ocena z ćwiczeń jest uśrednioną oceną z ćwiczeń odpowiadającą modułowemu efektowi kształcenia MEK02. Szczegóły podaje prowadzący na pierwszych zajęciach.
Ocena końcowa	Warunkiem zaliczenia modułu jest osiągnięcie wszystkich modułowych efektów kształcenia i zaliczenie wszystkich form zajęć. Ocena końcowa jest średnią ważoną z ocen: 60% - ocena z ćwiczeń (MEK02), 40% - ocena z zaliczenia wykładu - egzamin (MEK01). Skala ocen: dostateczny (3,0) przy wyniku: 3,000÷3,399, plus dostateczny (3,5) przy wyniku: 3,400÷3,799, dobry (4,0) przy wyniku: 3,800÷4,199, plus dobry (4,5) przy wyniku: 4,200÷4,599, bardzo dobry (5,0) przy wyniku: 4,600÷5,00. Szczegóły podaje prowadzący podczas omawiania karty modułu i modułowych efektów kształcenia na pierwszych zajęciach wykładowych.

Przykładowe zadania

Wymagane podczas egzaminu/zaliczenia
(-)

Realizowane podczas zajęć ćwiczeniowych/laboratoryjnych/projektowych
(-)

Inne
(-)

Czy podczas egzaminu/zaliczenia student ma możliwość korzystania z materiałów pomocniczych : nie

Treści zajęć powiazane są z prowadzonymi badaniami naukowymi: nie